కవి ప్రపంచం
..........ంంంంం...
నా ప్రేమని వ్యక్తపరుద్దామని
నీ వద్దకు ప్రతీరోజూ వస్తాను
కానీ ఏమీ చెప్పలేకపోతాను
ఒక్కసారిగా రెండు ప్రపంచాల భిన్నత్వం
ఆ సమయంలో నన్ను చుట్టుముట్టి
నన్నుక్కిరిబిక్కిరి చేసేస్తుంది
ఒక ప్రపంచం నాది, సొంతమైనది
అందమైనది, సున్నితమైనది
సుందరమైనది
కానీ ఊహాజనితమైనది
నిజానికి లేనిది
ఇంకో ప్రపంచం లోకానిది
లోకులది, నిజమై ఉన్నది
ఊహల్ని ఈసడించేది
కఠినమైనది,వాస్తవమైనది.
ఈ రెండు ప్రపంచాల భిన్నత్వం చూసి
చెబుతామనుకున్న విషయం మరచిపోతాను
కవినయినందుకు సిగ్గుపడతాను
అందరిలా లేనందుకు బాధ పడతాను
ఆశ్చర్యంలో మునిగిపోతాను

నా ప్రేమని వ్యక్త పరుద్దామని
నీ వద్దకు ప్రతీరోజూ వస్తాను
కానీ ఏమీచెప్పలేక పోతాను
మనసున పెంచుకున్న ప్రేమంతా
ఒక్క పదంలో ఇమిడి పోగలదా అని
ఆలోచనలో మునిగిపోతాను
సర్వ ప్రాణాలుా నీకర్పించడానికి
మాటలుకాక వేరే పద్దతి వుందా అని
వెతుకుతుంటాను
ఆ క్షణంలో నీవు నేనొక పిచ్చివాడిననుకుంటావు
ఏమిటో చెబుతానన్నావు యేమిటని అడుగుతుంటావు
నా బేల చూపులూ, పెగలని మాటలూ
గాలి నిట్టూర్పులూ చూసి
నాకేమీ అర్థం కాలేదంటూ
నీవు నవ్వుతూ వెల్లిపోతావు

నా ప్రేమనివ్యక్త పరుద్దామని
నీ వద్దకు ప్రతీరోజూ వస్తాను
కానీ ఏమీ చెప్పలేకపోతాను
ఒక అందమైన గులాబీకి
గంటలకొద్దీ మాటలు చెప్పి
జేబులో దాచుకుని వస్తాను
దాపరికం లేకుండా
నా సర్వస్వం నీవేనని చెప్పాలనుకుంటాను
లోకోత్తర వీరుడను
నీముందు భీరువుడనౌతాను
నా ప్రపంచమంతా ఆ క్షణంలో నీదవుతుంది
వ్యక్త పరుచడానికి నాకంటూ ఏదీ మిగలకుండా పోతుంది
హృదయం మాత్రం వేగంగా కొట్టుకుంటంది
ఆ వేగాన్ని అణచడం నాకు కష్టమైపోతుంది
దాని శబ్దం మాత్రమే
ఆ నిశ్శబ్దంలో నా చెవులకు వినిపిస్తుంటుంది
నా గుండె నీది కానందుకు ఆ శబ్దం
ఒక్క క్షణమైనా నీకు వినిపించదు
ఏమీ చెప్పలేని నన్ను చూసి
నీవు విసుక్కుని వెల్లిపోతావు
జేబులో పువ్వు వాడిపోతుంది
గుండె వేగాన్ని విని హడలివుంటుంది
మరుసటి రోజు గులాబీ నాకోసం మల్లీ పూస్తుంది
నా ప్రేమని వ్యక్త పరుద్దామని
నీ వద్దకు ప్రతీరోజూ వస్తాను.