Recession / poem

విరించి ll  రిసెషన్  ll
..............................................
ఈ రోజు నీ మాటలు విన్నప్పటినుంచి
నాకెందుకనో ఒకింత భయంగా వుంది

ప్రేమగా దగ్గరికి తీసుకుంటూ
ఈ రోజు నీవు చెప్పిన మాటలు
ఎందుకనో మొదటి సారి నాలో
ఒక ప్రేమ రాహిత్యాన్ని సృష్టించాయి.

మన మొదటిరాత్రి నాటి మల్లెల పరుపు మీద
మూసి ఉంచిన అకెడమిక్ సర్టిఫికేట్స్ ఫైల్ లాగా
ముడుచుకుని పడుకున్న నేను,
మరునాటి ఉదయానికల్లా
నిర్మలమైన నీ ప్రేమలో నలిగిపోయిన
పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేట్ సర్టిఫికేట్నయ్యాను.

ప్రతీ ఉదయం పూట, మధ్యాహ్నానికి లంచ్ బాక్స్ ను
తయారు చేసి నీ చేతికి అందించేటపుడు
పీ హెచ్డీ థీసీస్ పేపర్లు అందించిన జ్ఞాపకం.
థీసీస్ చివరి రిఫరెన్స్ నోట్స్ లో..
పెండ్లీ, సంసారమూ
ఎంగిలి అంట్లూ, విడిచిన బట్టలూ
పిల్లలూ, ఆచారాలూ ఎట్సెట్రా
ఇంక్లూడ్ చేయక పెద్ద తప్పు పనే చేశాన్నేను.

పేరు ముందర ఒక 'డా' అక్షరం
పక్కన రెండు నిలువు గీతల్ని ఊహించుకున్నపుడు
మారిపోయే ఇంటి పేరును పట్టించుకోకపోవటం
నిజంగా నాదే తప్పు.

కానీ ఈ రోజు,
ఒక రిసెషన్ పరిగెత్తి వస్తేనో..
పిల్లల స్కూలు ఫీజులూ, పెట్రోలు ధరలూ
పెట్రేగి పోతేనో.., చివరికి ఇన్ని రోజులకు,
నేనూ ఓ ఉద్యోగం చేస్తే బాగుంటుందన్నావు చూడు..
మొదటి సారి నా చదువుకొక వాల్యూ ఇచ్చావు చూడు..
ఇంట్లో ఇన్నేళ్ళుగా పడి ఉన్న నన్ను
అవసరానికి పనికొచ్చే ఒక యంత్రంలా
నీవు కొత్తగా నన్ను డిస్కవరీ చేసినట్టనిపించింది.

నేనో యంత్రాన్నే...మనిషిని కాదని
నాకు నేనుగా తెలుసుకోగలిగినపుడు
ఆనందం స్థానంలో...ఒక భయం పుట్టుకొచ్చింది.
నిర్మలమైన నీ ప్రేమ వెనుక ఒక జగన్నాటకం రక్తికట్టింది.

కానీ, ఓ. కే. చెప్పేముందు ఒక్కటే కోరిక
ఈ రిసెషన్ ముగిసిపోయాక
నా సైన్ బోర్డ్ మీద ఏం రాసుకోవాలో ఇపుడే చెప్పు
డాక్టర్ అనా..గృహిణి అనా?

24/11/15