దాదాసాహెబ్ ఫాల్కే అవార్డ్ మీద వివాదాలు అనవసరం.
చలన చిత్ర పరిశ్రమ ఇండియాలో ఎదగడానికి కృషి చేసిన వారికే అది ఇవ్వబడుతుంది.
కె. విశ్వనాథ్ అద్భుతమైన సాంఘిక సినిమాలు తీయలేదని, అతనికి ఇవ్వడంలో ఏవో మతలబులున్నాయనీ గొంతు చించుకునేవారికి ఒకమాట...
"సాంఘిక సినిమాలు తీసిన వారికే ఈ అవార్డు ఇస్తాం " అని ఎక్కడా ప్రకటించబడలేదు అనే విషయం గుర్తించాలి. కేవలం అటువంటి సినిమాలకోసమే అవార్డు ఇచ్చేటట్టుగా ఒక కొత్త అవార్డును మీరు మొదలుపెడితే బాగుంటుంది. అది అవసరం కూడా.
ఇక విశ్వనాథ్ కేవలం ఒక వర్గానికి చెందిన,ఒక సాంప్రదాయానికి చెందిన సినిమాలే తీసారనడంలో ఎటువంటి అనుమానమూ లేదు. కానీ అలా తీస్తే అవార్డులు ఇవ్వకూడదని దాదాసాహెబ్ అవార్డు కమిటీలు మడి కట్టుకోలేదనే విషయమూ గమనించాలి. ఇకపోతే కళాత్మక విలువలని కలిగి, సాహిత్య విలువలు కలిగి, బూతు, హింస ఇత్యాదివి లేకుండా, శృతి మించని హాస్యంతో, కుటుంబ సహితంగా కూర్చుని హాయిగా చూడగలిగిన సినిమాలు తీయటమే కాకుండా, ప్రయోగాలు చేయడం, వాటిని ప్రేక్షకులచే మెప్పింపజేసి విజయాలు సాధించడం, ఆ విధంగా నిర్మాతలను నిలబెట్టడం విశ్వనాథ్ గొప్పదనం. రొటీన్ కి భిన్నంగా ముసలివాడిని లీడ్ రోల్ లో పెట్టడం, అంధ, బదిర కథానాయక నాయికలతో అత్యద్భుత కళాత్మకతను ప్రదర్శించటం, పిచ్చి వాడిని కథానాయకుడిగా మలచగలగటం ఇటువంటిలెన్నో ఫార్ములాకు భిన్నంగా తీసి విజయం సాధించాడతడు. రొమాంటిసిజం సినిమా ఇండస్ట్రీని రాజ్యమేలె సమయంలో నిజ జీవితాలకు దూరమైన అవే కల్పనలతో అత్యంత అద్భుతాలని ఆయన తెరకెక్కించాడు. తెలుగులో కూడా కళాత్మక విలువలు గల సినిమాలు వస్తాయని అవీ ప్రేక్షకుల మన్ననలు అందుకోగలవనీ దేశానికి చాటిచెప్పాడు. ఇటువంటి సినిమా సాహసాలు చేసి అటు కమర్షియల్ గా ఇటు కళాత్మకంగా సక్సెస్ కావడం మామూలు విషయం కానేకాదు. కళాత్మక సినిమాలు కమర్షియల్ సినిమాలను కలపగగటం పెద్ద సాహసమే. అవి నిజానికి ఒకటే ఒరలో ఇమడలేని కత్తులుగా సినిమా పండితులు భావిస్తుంటారు.
ఇపుడున్న తెలుగు సినిమా వాతావరణం బూతు, హింస మాత్రమే కాక ఫార్ములా కథలనూ, ఫార్ములా కథనాలనూ మోసుకు తిరుగుతూంది. ఒక రకంగా అస్పష్టమైన రియలిజం ఇపిడిపుడు సినిమాల్లో కనిపిస్తున్నా, అది ఫార్ములాను దాటి బయటపడటం లేదు. రియలిస్టిక్ స్పృహ కేవలం పైపై విషయాలే నేటికీ మన సినిమాల్లో. కాలు కదిపితే టాటా సుమోలు పైకిలేచే ఊహల్లోనే ఇంకా మన దర్శకులూ, ప్రేక్షకులూ ఉన్నారు. ఒక హీరో ఇంట్రొడొక్షన్ సాంగు, కం ఫైటూ, హీరోయిన్ అందాల ఆరబోత, విలన్ హీరోయిన్ల రక్త సంబంధాలూ, నాలుగు ఫైట్లు, నాలుగు అర్థంలేని లేకి పాటలూ, ఒక ఐటం సాంగు, బీభత్సమైన క్లైమాక్సు, అర్థంకాని పాటలూ, సంగీతం పేరుతో శబ్దాల హోరూ... వంటి ఫార్ములాకు భిన్నంగా తీయగలిగిన దర్శక నిర్మాతలూ కరువయ్యారు. తీసి , బతికి బట్టగలిగిన వారు దాదాపూ లేరు. అటువంటి సమయంలో గత కాలపు సినిమాను రొటీన్ నుండి బయటపడేసి విజయాలు అందించిన కే. విశ్వనాథ్ కు ఇటువంటి సర్వోన్నత అవార్డు రావడం, సినిమా వర్గాలను కనీసం పునరాలోచించుకొనేలా చేయగలిగితే, మనం ముందు ముందు మంచి ప్రయోగాత్మక సినిమాలను చూడగలుగుతామేమో. ప్రయోగాలు చేయడం, కళాత్మక దృష్టితో మంచి సంగీత సాహిత్యాలు అందింటం, విలువలనూ హెల్తీ హాస్యాలనూ నమ్మడమూ, హింసా, బూతులను దూరం పెట్టడమూ వంటి సూత్రాలతో విశ్వనాథ్ విజయాలు సాధించినట్టయితే, తప్పకుండా సినిమా ఫీల్డ్ కి ఇదే అతడందించిన కాంట్రిబ్యూషన్ గా మనం గుర్తించాలి. కె.విశ్వనిథ్ గారిని దాదాసాహెబ్ అవార్డుతో గౌరవించటం, సినిమాల్లో కొత్తదనాన్ని, ప్రయోగాలను,విలువలనూ, సాహిత్య సంగీతాలనూ ఆహ్వానిండమే. కె. విశ్వనాథ్ గారికి శుభాకాంక్షలు.
చలన చిత్ర పరిశ్రమ ఇండియాలో ఎదగడానికి కృషి చేసిన వారికే అది ఇవ్వబడుతుంది.
కె. విశ్వనాథ్ అద్భుతమైన సాంఘిక సినిమాలు తీయలేదని, అతనికి ఇవ్వడంలో ఏవో మతలబులున్నాయనీ గొంతు చించుకునేవారికి ఒకమాట...
"సాంఘిక సినిమాలు తీసిన వారికే ఈ అవార్డు ఇస్తాం " అని ఎక్కడా ప్రకటించబడలేదు అనే విషయం గుర్తించాలి. కేవలం అటువంటి సినిమాలకోసమే అవార్డు ఇచ్చేటట్టుగా ఒక కొత్త అవార్డును మీరు మొదలుపెడితే బాగుంటుంది. అది అవసరం కూడా.
ఇక విశ్వనాథ్ కేవలం ఒక వర్గానికి చెందిన,ఒక సాంప్రదాయానికి చెందిన సినిమాలే తీసారనడంలో ఎటువంటి అనుమానమూ లేదు. కానీ అలా తీస్తే అవార్డులు ఇవ్వకూడదని దాదాసాహెబ్ అవార్డు కమిటీలు మడి కట్టుకోలేదనే విషయమూ గమనించాలి. ఇకపోతే కళాత్మక విలువలని కలిగి, సాహిత్య విలువలు కలిగి, బూతు, హింస ఇత్యాదివి లేకుండా, శృతి మించని హాస్యంతో, కుటుంబ సహితంగా కూర్చుని హాయిగా చూడగలిగిన సినిమాలు తీయటమే కాకుండా, ప్రయోగాలు చేయడం, వాటిని ప్రేక్షకులచే మెప్పింపజేసి విజయాలు సాధించడం, ఆ విధంగా నిర్మాతలను నిలబెట్టడం విశ్వనాథ్ గొప్పదనం. రొటీన్ కి భిన్నంగా ముసలివాడిని లీడ్ రోల్ లో పెట్టడం, అంధ, బదిర కథానాయక నాయికలతో అత్యద్భుత కళాత్మకతను ప్రదర్శించటం, పిచ్చి వాడిని కథానాయకుడిగా మలచగలగటం ఇటువంటిలెన్నో ఫార్ములాకు భిన్నంగా తీసి విజయం సాధించాడతడు. రొమాంటిసిజం సినిమా ఇండస్ట్రీని రాజ్యమేలె సమయంలో నిజ జీవితాలకు దూరమైన అవే కల్పనలతో అత్యంత అద్భుతాలని ఆయన తెరకెక్కించాడు. తెలుగులో కూడా కళాత్మక విలువలు గల సినిమాలు వస్తాయని అవీ ప్రేక్షకుల మన్ననలు అందుకోగలవనీ దేశానికి చాటిచెప్పాడు. ఇటువంటి సినిమా సాహసాలు చేసి అటు కమర్షియల్ గా ఇటు కళాత్మకంగా సక్సెస్ కావడం మామూలు విషయం కానేకాదు. కళాత్మక సినిమాలు కమర్షియల్ సినిమాలను కలపగగటం పెద్ద సాహసమే. అవి నిజానికి ఒకటే ఒరలో ఇమడలేని కత్తులుగా సినిమా పండితులు భావిస్తుంటారు.
ఇపుడున్న తెలుగు సినిమా వాతావరణం బూతు, హింస మాత్రమే కాక ఫార్ములా కథలనూ, ఫార్ములా కథనాలనూ మోసుకు తిరుగుతూంది. ఒక రకంగా అస్పష్టమైన రియలిజం ఇపిడిపుడు సినిమాల్లో కనిపిస్తున్నా, అది ఫార్ములాను దాటి బయటపడటం లేదు. రియలిస్టిక్ స్పృహ కేవలం పైపై విషయాలే నేటికీ మన సినిమాల్లో. కాలు కదిపితే టాటా సుమోలు పైకిలేచే ఊహల్లోనే ఇంకా మన దర్శకులూ, ప్రేక్షకులూ ఉన్నారు. ఒక హీరో ఇంట్రొడొక్షన్ సాంగు, కం ఫైటూ, హీరోయిన్ అందాల ఆరబోత, విలన్ హీరోయిన్ల రక్త సంబంధాలూ, నాలుగు ఫైట్లు, నాలుగు అర్థంలేని లేకి పాటలూ, ఒక ఐటం సాంగు, బీభత్సమైన క్లైమాక్సు, అర్థంకాని పాటలూ, సంగీతం పేరుతో శబ్దాల హోరూ... వంటి ఫార్ములాకు భిన్నంగా తీయగలిగిన దర్శక నిర్మాతలూ కరువయ్యారు. తీసి , బతికి బట్టగలిగిన వారు దాదాపూ లేరు. అటువంటి సమయంలో గత కాలపు సినిమాను రొటీన్ నుండి బయటపడేసి విజయాలు అందించిన కే. విశ్వనాథ్ కు ఇటువంటి సర్వోన్నత అవార్డు రావడం, సినిమా వర్గాలను కనీసం పునరాలోచించుకొనేలా చేయగలిగితే, మనం ముందు ముందు మంచి ప్రయోగాత్మక సినిమాలను చూడగలుగుతామేమో. ప్రయోగాలు చేయడం, కళాత్మక దృష్టితో మంచి సంగీత సాహిత్యాలు అందింటం, విలువలనూ హెల్తీ హాస్యాలనూ నమ్మడమూ, హింసా, బూతులను దూరం పెట్టడమూ వంటి సూత్రాలతో విశ్వనాథ్ విజయాలు సాధించినట్టయితే, తప్పకుండా సినిమా ఫీల్డ్ కి ఇదే అతడందించిన కాంట్రిబ్యూషన్ గా మనం గుర్తించాలి. కె.విశ్వనిథ్ గారిని దాదాసాహెబ్ అవార్డుతో గౌరవించటం, సినిమాల్లో కొత్తదనాన్ని, ప్రయోగాలను,విలువలనూ, సాహిత్య సంగీతాలనూ ఆహ్వానిండమే. కె. విశ్వనాథ్ గారికి శుభాకాంక్షలు.
No comments:
Post a Comment