Thursday, 23 July 2015

comments 2

* ఆహా.. గుల్జార్ కవిత ఎంత బాగుంది. మొదటి కవిత చదువుతుంటే గుండె పిండేసినంత బాధ. ఈ చెట్టు కొట్టేస్తున్నపుడు..ఆ వీధిలోకి పోలేక పోవటం. ఎంతటి హృదయ విదారకరం. నలుగురు కలిసి దాన్ని చంపేస్తుంటే...మీ వ్యాసం చదువుతుంటే..ఎవరో అన్నట్టు ఆధునికత కొత్త మార్గాలను ఆవిష్కరిస్తుంది కానీ, నిర్దేశించలేదు అనే మాటలు గుర్తుకు వచ్చాయి. ఈ మార్పులను పరిణామాలను నిర్దేశించే మెఖానిజం మనమే కనుక్కోవలసి వుంది. మనమింకా అటువైపసలు అడుగులే వేయలేదు. ముఖ్యంగా పర్యావరణం విషయంలో మనకే దిశా నిర్దేశమూ లేదు. మన పనులన్నీ మన పర్యావరణాన్ని నాశనం చేయటానికే అనే విషయాన్ని మనమింకా తెలుసుకోనేలేదు. మనలోని ఈ నిర్దేశక స్థితి యొక్క అసాహాయతని గుల్జార్ మొదటి కవిత పట్టి ఇస్తుంది. సత్య శ్రీనివాస్ గారూ మీకు మీ ఉద్యమంలో మీరు నన్ను మేల్కొలిపే విధానంలో సదా ఋణగ్రస్తుడిని. జయహో.

*ఊరా మజాకా.
జీవితాన్ని అంబలి తాగినట్టు ఉండాలి. అలవోకగా, ఆబగా.
ఎలా వుండాలో చెబుతూ, ఎలా లేమో కూడా చెప్పారు. వండర్ఫుల్.

*ఆహా..ఎన్నో అభిప్రాయాలు. వాహెద్ గారూ వేదనాత్మక ప్రశాంతత చివరి స్టాంజాలో మొదటి రెండు పంక్తుల్లో కనిపిస్తుందనుకుంటాను. నిజానికి నాకు అలాటి ఉద్దేశం లేదు. వేదనతోనే ముగిద్దామనుకున్నాను. చివరి పంక్తుల్లో వేదనంతా గొంతులో దిగబడి గొంతు పిసికేస్తున్నట్టుండగా..అదే మరుసటి రోజుటి జీవచ్ఛవానికి కారణం అన్నట్టు ముగుస్తుంది. ఏమైనా మన కవి సంగమంలో మీలాంటి ఎందరో అనుభవజ్ఞుల మధ్యన కవితల్ని అందులోని లోతుపాతుల్ని, లోటుపాటుల్నీ సరి దిద్దుకోవటం నిజంగా అదృష్టం.

* అరణ్య కృష్ణ గారూ.., రాసేటపుడు ఔచిత్యం గురించి ఆలోచించలేదు. వేదన అనే ఒక ఉద్విగ్నతనుంచి వచ్చిన మాట అయుండొచ్చు. మనం కోపంలో బండబూతులు తిట్టడం, ఫ్రస్టేషన్ లో చేతిలో ఉన్నది పగలగొట్టడం లాంటి స్థితిలో ఉన్నపుడు ఔచిత్యం గురించి మరిచిపోతామేమో. కానీ మీ సలహాను తప్పక పాటించ ప్రయత్నిస్తాను. కవిగా ఉచితానుచితాలు కూడా పరికించుకోవాలి కదా.

* యెస్. అణచివేతకి దేన్ని గురిచేసినా అది రెట్టింపు శక్తితో తిరగబడుతుందనేది ఫ్రాయిడ్ సిద్ధాంతం.
రవికుమార్ గారన్నట్టు, పోర్న్ అండ్ మద్యాల్లో, ఒకటి ఉద్వేగాల్ని చల్లార్చేది, ఇంకోటి ఉద్వేగాల్ని రెచ్చగొట్టేది. ఎవరికి ఏది అనేది వారి వారి పరిస్థితులు మానసిక అవస్థ మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. సమర్థవంతమైన వ్యవస్థని తయారు చేసుకోలేక తప్పుని ప్రజలమీదకే తోసేసే ప్రయత్నంలో ఇదొక భాగం. నిర్భయ నిందితులని ఇంతవరకు శిక్షించింది లేదు.  దానికో పకడ్బందీ ఆలోచన చేసింది లేదు. అది చేయకుండా మీదే తప్పండీ..అని చేతులు దులుపుకునే ఒక చిన్న అరేంజ్మెంట్. బడా బాబుల సెల్ ఫోన్ సర్వీస్ ప్రొవైడర్లు అందించే నెట్ లో మరి ఎందుకు బాన్ కావటంలేదో కూడా చెప్పాలి

* థోథ్...ఆ మనసు సంచికొక బొక్క పొడిచినా బాగుండేది.
ఇన్ని ఆలోచనలు ఒకే సారి మా మీద గుమ్మరించి, మీరేమో ఎంచక్కా రాతిరి కౌగిలిలో నిదురపోతారా..?
ఏంటిది అధ్యక్షా...నేనెల్లి అర్జంటుగా సుడోకు ఆడుకుంటాను. కనీసం నా బేజాలో దిమాక్ ఉన్నదనే విషయాన్నయినా కనుక్కుంటా.

No comments:

Post a Comment