విరించి ll పెన్సిల్ స్కెచ్ ll

విరించి ll పెన్సిల్ స్కెచ్ ll
................................
ప్రతీ సాయంత్రమూ
వీధిలైట్లు వెలగడానికోగంట ముందు
సూర్యుడి చెమట నీరెండలా కారుతున్నపుడు
ఈ నగరమొక చిత్రకారుడి కాన్వాసు మీద
పలుచగా గీసుకున్న పెన్సిల్ స్కెచ్ లాగా వుంటుంది.

పొగబారుతున్న ఆలోచనలూ
సిగ్నల్  లైట్ల దగ్గర ఆగి ఆగి ముందుకు సాగే
ఆనంద విషాదాలూ
ఎంత రద్దీ కదా నగరం..!

జీ హెచ్ ఎం సీ పోసే నీళ్ళ కు పెరిగిన
రోడ్డు మీది ఓ పువ్వుకు
పిల్లగాలులూ, పిట్ట వాలిన బరువులూ
అసలెప్పటికైనా తెలుస్తాయా?
అది నవ్వే నవ్వులో ఎంతటి పల్లె లోపించిందో!
నగర వేదికమీదికెక్కిన ఆ మొక్క
మేకప్ వికటించిన కళాకారునిలా లేదు?

బహుశా ఇటువంటి సమయాల్లోనే
కవి కళ్ళ కీ కవి నోటికీ మధ్య
ఊపిరులమీద వేలాడిన గుండె
జారి నగరం మీద దొర్లిపోతుందేమో..!
చిత్రకారుడి పెన్సిలు స్కెచ్ మీద రక్తాన్నద్దుతుందేమో..!

ఏమో..! ఈ సాయంత్రం
ఇరానీ ఛాయ్ లోకి దిగులంతా ఒక్కసారిగా వంపుకుని
ఆలోచించాలి
మౌనాన్ని ఉస్మానియా బిస్కెట్ లాగా
నాలుక మీద పదే పదే చప్పరించాలి.



2/6/16