విరించి ll మంగళ సూత్రం ll
...........................................
రాతిరి వసంతంలా విరబూసినపుడు
రొమ్ము మీది వెంట్రుకల పై
వెచ్చగా తగిలే ఆమె శ్వాస
నా రెండు చేతుల్లోకి ప్రేమని నింపి
దగ్గరికి హత్తుకునేలా చేస్తుంటుంది..

కానీ ఈ రాతిరి ఆమె ఒక
మధుర స్వప్నంలా అక్కడ ఒదిగిపోతుంది

రేపు ఉదయం నిద్రలేచే సమయానికి
ఆమె తలస్నానం చేసి తలకు చుట్టుకునే
టవల్ దెండానికి వేలాడుతుంటుంది

పొగలు కక్కే కాఫీ కప్పులో
ఆమె నింపే ఆత్మీయానురాగం
నాతో ఒక యుద్ధమే చేస్తుంటుంది

దేవుని గదిలో ఆమె పాడే సుప్రభాతమూ
విష్ణు సహస్ర నామమూ
మ్రోగించే దేవుని గంటా
నా మూగవోయిన చెవులను
చివుక్కుమని పిస్తాయి

చిక్కు ప్రశ్నల్లాంటి ఆమె తల వెంట్రుకల్ని
పొడుపు కథల్లాగా విప్పేసిన మేధావి దువ్వెన
రెండు శాంపిల్ ప్రశ్నలను ఎత్తి చూపినట్టుగా
రెండు వెంట్రుకలని పేర్చుకుని కనిపిస్తుంది

ఆడదాని అందానికి మనమిద్దరమే కదా
కారణమన్నట్టు
అద్దమూ దానిమీది బొట్టుబిళ్ళ
ఒకదానికొకటి కౌగిలించుకుని కనిపిస్తాయి.

తిని పారేసిన అంట్లూ
వేసుకుని విడిచేసిన బట్టలూ
కడుపులో దేవుతున్నట్టు ఆకలీ
అన్నీ ఆమె పుట్టింటికి వెళ్ళిందన్న విషయాన్ని
మైకులో చెవిపక్కనే చెబుతున్నట్టూ
చెట్టంత  మనిషిని చెట్టుకి కట్టేసి చూపుటున్నట్టూ
అనిపిస్తుంటాయి.

ఆహా ప్రియ సఖీ...!
నీవొక్కరోజు ఊరికెళితే
నేను నేనుగా లేను

నా స్మృతి పథంలో
నీవెన్ని గుర్తులని నాకోసం
ఇలా వదిలేసి వెళ్ళావో అనుకుంటాను

ఇల్లంతా ఇన్ని గుర్తులను నాకోసం
వదిలి వెళ్ళే నీకు
నా గుర్తుగా ఏదీ ఇవ్వలేకపోయానని
బాధపడుతున్న సమయాన....

నీవక్కడ, నీ పుట్టింటిలో..
ఇంటికి వచ్చిన ముత్తైదువలతో కూడి
కాళ్ళ కు పసుపు రాయించుకుని
నుదుటిమీద బొట్టు పెట్టించుకుని
మంగళ సూత్రాన్ని కళ్ళకు అద్దుకుంటుంటావు

నన్నూ..నా గుర్తునీ
మన జీవితంలో మరచి పోలేని ఒక ఙ్ఞాపకాన్నీ
నీ గుండెలపై దాచుకునే
ఓ..నా ప్రియ సఖీ..
నీవెంత మధుర మైనదానవి..!!

19/4/15