Friday, 17 April 2015

విరించి ll అమాయకుడు ll
......................................
ఈ రోజు నుండి ఈ అమాయకుడు
ఈ సమాధిలోనే పడుకుని వుంటాడు
ఎప్పటి లాగే మౌనంగా..
కానీ ఇకపై ఎవ్వరికీ కనపడకుండా...

ఎన్నో దురదృష్ట రోజుల్లాగే
ఈ రోజు కూడా ఆకాశానికే వ్రేలాడింది
ఎన్నో అర్థంకాని రోజుల్లాగే 
ఈ రోజుకూడా అర్ధాంతరంగానే ముగిసింది.
కానీ మరో ముగింపు లేకుండా...

ఒకరినొకరు ద్వేషంచుకునే మనుషులంతా
బలం కోసమో ధైర్యంకోసమో
గుంపులుగానే పోతూంటారు.
ప్రేమించే మనుషుల కోసం ఎదురు చూసేవాడు
ఎపుడూ ఒంటరి అమాయకుడే కదా...

చిత్ర పటంలా బిగుసుకు పోయిన
ఈ భయంకర నిశ్శబ్ద సాయంత్రానికి
ఇతడి చివరి శ్వాసలే తుదిమెరుగులు దిద్దుతున్నపుడు
ఎండి పోయిన ఆకుల మీద
ఇంకో ఎండుటాకు పడుతున్నపుడు
అక్కడక్కడా కొన్ని పదాలు చలిస్తుంటాయి
శ్రమించే చేతుల మధ్య పగిలి పోయే రాళ్ళ లాగా
ముక్కలుగా ఎగిరి మీదకి దూకుతుంటాయి

ఈ రాతిరి చీకట్లు వెలుగుగా మారకముందు
ఎండిన పెదవులతో మనం గొణుక్కునే
ఈ అమాయకుడి చరమ గీతాలు
ఏ వెలుగుకి ఆలంబనౌతాయో చూడాల్సిందే..
అలవోకగా జారిపోయే ఈ కన్నీటి బొట్లు
ఏ హృదయాన్ని కరిగిస్తాయో చూడాల్సిందే

15/4/15

No comments:

Post a Comment